Nationale bewustmakingsdag voor multiple sclerose werd in 2006 opgericht om de bevolking te informeren en meer zichtbaarheid te geven aan de ziekte en haar dragers. 30 augustus werd gekozen ter ere van Ana Maria Levy, oprichtster van de Braziliaanse Multiple Sclerosis Association (ABEM), geboren op die datum.
Geschat wordt dat momenteel ongeveer 35 duizend Brazilianen met multiple sclerose leven. Begrijp de ziekte en weet wat de symptomen zijn.
Wat is multiple sclerose?
Multiple sclerose (MS) is een chronische neurologische aandoening. Veel zenuwen in het centrale zenuwstelsel zijn omgeven door beschermende lagen die zijn gemaakt van een stof die myeline wordt genoemd. Bij mensen met MS treden om onbekende redenen inflammatoire laesies op die deze lagen vernietigen en de overdracht van zenuwimpulsen verstoren, wat een verschillende mate van invaliditeit kan veroorzaken.
De manifestatie van de ziekte loopt sterk uiteen. Hoewel sommige patiënten regelmatig een crisis doormaken met herstel in de tussenpozen, relapsing-remitting multiple sclerose (of terugkerende overmakingen); bij andere blijven de symptomen verergeren zonder herstel, en wordt de aandoening genoemd chronische progressieve multiple sclerose.
Wat zijn de oorzaken van multiple sclerose?
De oorzaak van MS is nog steeds een mysterie. Het is een auto-immuunziekte (waarbij de afweercellen van het lichaam het lichaam aanvallen); maar sommige theorieën suggereren dat het kan worden veroorzaakt door een virus of kan worden beïnvloed door omgevingsfactoren. Het is interessant op te merken dat sclerose veel vaker voorkomt in gematigde streken, zoals Noord-Europa, dan in de tropen, waar het zeldzaam is.
Genetische factoren zijn ook belangrijk: het risico op het ontwikkelen van multiple sclerose is groter bij naaste familieleden.
Wat zijn de symptomen van multiple sclerose?
De eerste symptomen van sclerose verschijnen bij jonge mensen, na de leeftijd van 20 jaar, en zijn afhankelijk van de gewonde zenuwen. Er is geen typische crisis - de symptomen kunnen dagen of weken aanhouden en daarna maanden of jaren verdwijnen.
De oogzenuw, die visuele informatie van de ogen naar de hersenen overbrengt, wordt bijna altijd aangetast, waardoor wazig zicht en oogpijn ontstaat. Als er ernstige zenuwbeschadiging is, kan volledige blindheid optreden.
Lees ook: Met nieuwe behandelingen kunnen patiënten multiple sclerose onder controle houden
Schade aan zenuwen in andere delen van de hersenen en het ruggenmerg kan leiden tot zwakte in elk deel van het lichaam. Mensen met multiple sclerose kunnen ook last hebben van onbalans en duizeligheid.
Bovendien veroorzaakt de betrokkenheid van de zenuwen die de blaas voeden problemen bij het plassen; als frequente urgentie en soms zelfs incontinentie. Mannen vinden het misschien moeilijk om een erectie te krijgen. Veel mensen met sclerose hebben ook vaak last van vermoeidheid; en naarmate de ziekte vordert, komen problemen met concentratie, geheugen (vooral op korte termijn) en depressie vaak voor.
Hoe wordt multiple sclerose vastgesteld?
De diagnose multiple sclerose wordt gesteld door een neuroloog met behulp van klinische onderzoeken als er twee of meer episodes zijn, met een interval van enkele weken, waarbij verschillende delen van het centrale zenuwstelsel betrokken zijn.
Over het algemeen laat MRI abnormale gebieden in de hersenen zien, wat op sclerose kan duiden. Het is ook mogelijk om te meten hoe berichten langs de zenuwen reizen, met behulp van tests die visueel opgewekte reacties worden genoemd.
Wat zijn de behandelingsmogelijkheden?
Ondanks vorderingen in het onderzoek is er nog steeds geen remedie voor multiple sclerose en de beschikbare behandelingen proberen het optreden van crises te verminderen en bijgevolg de progressie van de ziekte in de loop van de jaren te vertragen. Voorgeschreven medicijnen zijn ook gericht op het verlichten van symptomen om de kwaliteit van leven van de patiënt te verbeteren.
Daarnaast spelen complementaire therapieën zoals fysiotherapie, logopedie, ergotherapie en psychotherapie een sleutelrol bij het handhaven van de mobiliteit, onafhankelijkheid en mentale harmonie van de patiënt.
