Lupus betekent "wolf" in het Latijn en kreeg die naam vermoedelijk vanwege de huidlaesies die op wolvenbeten leken. Het is een systemische auto-immuunziekte: "systemisch" omdat het elk deel van het lichaam of het hele lichaam kan aantasten en "auto-immuun" omdat het wordt veroorzaakt door het overijverige immuunsysteem dat normale en gezonde weefsels aanvalt.
Als chronische en weinig bekende ziekte heeft de Wereldlupusfederatie Wereldlupusdag in het leven geroepen, die vandaag, 10 mei, wordt gevierd om mensen en organisaties bewust te maken van de ziekte en de uitdagingen waarmee patiënten worden geconfronteerd.
Hoewel genezing niet mogelijk is, leiden vroege diagnose en vroege behandeling tot minder schade aan het lichaam en dus minder kans op complicaties. Lees hieronder meer over de ziekte.
Wat zijn de symptomen van lupus?
De gevarieerde effecten van lupus zijn afhankelijk van het doelwit van het immuunsysteem (dat kan de huid en / of inwendige organen zijn) en maken de diagnose moeilijk. Een van de meest karakteristieke indicatoren is erytheem, een rode vlek op de huid in de vorm van een vlinder die de wangen en de bovenkant van de neus bedekt, die slechts bij een derde van de patiënten voorkomt.
Andere symptomen zijn gevoeligheid voor de zon met huidlaesies die kunnen vervellen en littekens achterlaten; mond- of neuszweren; malaise; vermoeidheid; gewrichtspijn; spierpijn; kortademigheid; en droge ogen. De meeste symptomen komen en gaan in periodes van actieve ziekte (crises) en remissie.
Wat zijn de oorzaken?
De aanleg voor lupus is erfelijk en misschien omdat het om geslachtshormonen en chromosomen gaat, worden vrouwen negen keer meer getroffen dan mannen.
Bovendien kunnen externe factoren in het algemeen crises van de ziekte veroorzaken. Deze triggers variëren van de ultraviolette straling van de zon tot stress, infecties (zoals herpes zoster of verkoudheid) en bepaalde medicijnen (zoals sulfamedicijnen).
Sommige gevallen van de zogenaamde "geneesmiddelgeïnduceerde lupus" verdwijnen wanneer u stopt met het gebruik van het geneesmiddel. De andere gevallen moeten levenslang worden afgehandeld.
Wat moeten we doen?
Als bij u lupus is vastgesteld, bescherm uzelf dan tegen de zon met zonnefilters en andere maatregelen, stop met roken en probeer de blootstelling aan andere triggers te verminderen. Als er crises zijn, kunnen medicijnen die door artsen zijn voorgeschreven, zoals antimalariamiddelen, corticosteroïden en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), deze onder controle houden. Huidlaesies kunnen ook worden behandeld met specifieke crèmes of injecties.
"We moeten lupus snel kalmeren om de kans op schade te minimaliseren", zegt dr. David Isenberg, hoofdauteur van de richtlijnen voor lupusbeheersing die zijn gepubliceerd door de British Society of Rheumatology.
De medicijnen hebben hun eigen schadelijke effecten (zoals spijsverteringsproblemen bij langdurig gebruik van NSAID's, osteoporose veroorzaakt door steroïden) dus de reumatoloog zal een plan op maat moeten maken met een goede balans tussen bescherming en beschadiging. Het is ook noodzakelijk om regelmatige onderzoeken in te plannen om eventuele complicaties die optreden onmiddellijk te behandelen.
Lupus moet serieus worden genomen, maar met regelmatige monitoring, therapietrouw, emotionele steun en een gezonde levensstijl zijn de kansen in uw voordeel.
