Zonder woon-werkverkeer, de tijd om kinderen op school op te halen of een evenement in het weekend te verwachten, quarantainedagen lijken meer op elkaar dan het dagelijkse leven vóór de coronaviruspandemie. Deze nieuwe repetitieve routine kan onze perceptie van het verstrijken van de tijd veranderen en ervoor zorgen dat de dagen langer en langer lijken.
Verandering in aandachtsgebied
“Als er geen gebeurtenissen plaatsvinden, zal je aandacht in de loop van de tijd blijven hangen en zal je gevoel ervan aanhouden. Klassieke voorbeelden zijn wachtrijen bij banken en wachtkamers. Dit zijn situaties waarin al je aandacht gericht is op het verstrijken van de tijd ”, legt André Cravo uit, hoogleraar neurowetenschappen aan de Federal University of ABC en coördinator van het Laboratory of Cognition and Perception of Time van de instelling.
Als enerzijds de dagen langer worden voor sommige mensen zonder belangrijk nieuws, is het gebrek aan evenementen ook verantwoordelijk voor een tweede verandering.
Cravo legt uit dat een van de verschijnselen die ons gevoel van het verstrijken van de tijd verstoren, is hoeveel verschillende en opmerkelijke gebeurtenissen zich in een bepaald interval hebben voorgedaan.
De bij elkaar opgetelde herhaalde dagen lijken daarom achteraf bekeken snel voorbij te zijn gegaan. Het gevoel dat de quarantaineperiode kan veroorzaken, is alsof we van het carnaval zo de tweede helft van 2020 in zijn gesprongen.
Onderzoek heeft 700 vrijwilligers
André is een van de onderzoekers in de onderzoeksgroep van de universiteit, die samen met het Brain Institute van Albert Einstein sinds 6 mei al meer dan 4.000 rapporten heeft verzameld over de perceptie van het verstrijken van de tijd tijdens de quarantaine.
Het project is ontstaan uit contact met getuigenissen van mensen die verklaarden dat ze het weer op zichzelf anders voelden.
Met een basis van 700 mensen die wekelijkse rapporten verzenden, kan de groep de fluctuaties in stemming en routine en de impact van beide op het onderzoeksthema beoordelen.
Ze hebben nog steeds geen resultaten, maar Cravo legt uit dat het al mogelijk is om een groot verschil vast te stellen in de manier waarop mensen in quarantaine leven.
“We hebben van bijna alles berichten gezien: weken die voorbij vliegen, andere die slepen. Maar op een anekdotische manier is iedereen het erover eens dat de tijd anders is ”, zegt hij.
Raymundo Neto, doctor in de geneeskunde en onderzoeksassistent aan het Einstein Brain Institute, legt uit dat de groep vanuit de routine probeert te beoordelen hoe emoties de tijd beïnvloeden.
"In deze huidige coronaviruscrisis is wat ik heb geobserveerd en wat ik heb gehoord van vrienden en collega's een toename van de amplitude van stemmingswisselingen, als wisselingen, soms plotseling, tussen vreugde en verdriet, een rapport dat ik lees als tijdelijke onaanpassingen. aan de gang ”, zegt Luiz Silveira Menna Barreto, professor aan de School of Arts, Sciences and Humanities aan de Universiteit van São Paulo (USP) en onderzoeker op het gebied van chronobiologie en biologische ritmes.
Over deze beleving van tijd houdt hij van een goedgehumeurd citaat van Albert Einstein: "Vijf minuten met je geliefde is niet hetzelfde als vijf minuten in de rij bij een bank."
In quarantaine zijn motiverende prikkels nodig
Desirée Cassado, master in experimentele psychologie aan de USP en professor aan The School of Life, zegt dat het niet goed kunnen differentiëren van de dagen en ze langer aan te voelen reacties kan oproepen zoals verveling en gebrek aan samentrekking.
Met de rituelen die de verschillende taken van de dag kenmerkten, zoals het dekken van de werktafel en het betreden van de sportschool, tot een minimum beperkt, verliezen mensen volgens haar motiverende prikkels.
“Als je niet de creativiteit hebt om rituelen te bedenken om van de formele werkdag naar het weekend over te gaan, kun je misschien het werk aanpassen aan het weekend en wordt alles één. We kunnen niet meer zeggen of dit het moment is om te rusten, alles is erg gemengd ”, zegt Cassado.
Wat zijn de belangrijkste kenmerken van het verstrijken van de tijd?
Hoofden
Als je je verveelt, lijkt de tijd langzamer te gaan omdat er meer aandacht wordt besteed aan de passage dan aan de taak zelf. Op momenten dat veel taken worden uitgevoerd, lijkt het snel voorbij te gaan.
Memoires
Als we naar het verleden kijken, gebruiken we de informatie van de gebeurtenissen om het verstrijken van de tijd in te schatten. De waargenomen duur heeft te maken met hoeveel je hebt onthouden van deze afleveringen: hoe meer details je onthoudt, hoe langer het lijkt alsof de gebeurtenis heeft geduurd. Dit betekent dat een gebeurtenis die lang heeft geduurd, maar weinig sporen heeft achtergelaten in de herinnering, erg kort kan lijken.
Emoties
Het werkt op dezelfde manier als de herinnering aan een bepaalde gelegenheid: wanneer de gebeurtenis sterke emoties achterlaat, zal het herinnerd worden alsof het lang heeft geduurd. Het maakt niet uit of de emotie positief of negatief was: beide zouden de gebeurtenis langdurig laten lijken.
Routine
Het uitvoeren van repetitieve taken vereist minder aandacht dan een dagelijkse routine met nieuws. Het resultaat is dat we meer tijd hebben om na te denken over het verstrijken van de tijd en minder details bijhouden van wat er gebeurt. Daarom lijken deze periodes ons achteraf gezien zeer snel voorbij te zijn gegaan.
