Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is 55% van de bevallingen in Brazilië een keizersnede. Hiermee is het land de tweede plaats ter wereld waar de meeste operaties van dit type worden uitgevoerd, net achter de Dominicaanse Republiek. In Europa is het tarief 25% en in de VS 32,8%.
Simpel gezegd, een keizersnede is een grote chirurgische ingreep waarbij incisies worden gemaakt in de baarmoeder en de baarmoeder van de vrouw, zodat de baby kan worden geboren. Lees hieronder voor meer informatie:
Hoe de keizersnede wordt uitgevoerd en wanneer dit wordt aangegeven
De keizersnede wordt meestal uitgevoerd na de 39e week van de zwangerschap en, als het geen spoedoperatie is, wordt het uitgevoerd op een tijdstip dat vooraf is overeengekomen tussen de zwangere vrouw en de verloskundige. Het team dat in de verloskamer aanwezig is, bestaat uit een verloskundige, verloskundige, kinderarts, anesthesioloog en verpleegtechnici.
De stadia van een keizersnede worden, in vereenvoudigde vorm uitgelegd, de volgende:
- Anesthesie wordt toegepast bij de zwangere vrouw. Over het algemeen is de meest voorkomende vorm van anesthesie voor een keizersnede spinaal. Toch kan de ruggenprik ook worden gebruikt. De keuze van het type anesthesie hangt af van de gezondheidsgeschiedenis van de moeder en de gezondheid van de foetus;
- Nadat de verdoving begint te werken, maakt de verloskundige een horizontale incisie van ongeveer 10 cm in de onderbuik, net boven de schaamstreek.
- Na deze eerste incisie maakt de verloskundige er nog een incisie van, deze is dieper, al in de baarmoeder.
- Na de tweede incisie wordt het vruchtwater weggezogen en wordt de baby verwijderd.
- Nadat de baby is verwijderd en de navelstreng is doorgesneden, wordt de placenta verwijderd en controleert de verloskundige of alles in orde is met de moeder. Ten slotte hecht hij het gebied van de incisies.
Een keizersnede is vooral geïndiceerd in de volgende situaties:
- De hartslag van de baby is abnormaal;
- De bevalling verloopt niet zoals verwacht;
- De baby bevindt zich in een abnormale positie, zoals zitten;
- Zwangerschap is meer dan één baby, zoals in het geval van een tweeling of drieling;
- De navelstreng van de baby is om zijn nek gewikkeld;
- Problemen met de placenta, zoals loslaten;
- Overmatige vaginale bloeding;
- De moeder heeft een soa (seksueel overdraagbare aandoening);
- De foetus is in nood;
- Er zijn eerdere gezondheidsproblemen van de moeder, zoals hartproblemen en chronische ziekten zoals diabetes en hypertensie;
- Er is niet genoeg verwijding voor de baby om door het vaginale kanaal te gaan.
Voordelen x risico's van een keizersnede
De combinatie van factoren zoals een meer zorgvuldige monitoring van de bevalling, veiligere chirurgische praktijken en de vraag van de patiënt heeft de afgelopen 20 jaar geleid tot een aanzienlijke toename van het aantal bevallingen van dit type.
Enkele van de belangrijkste voordelen van een keizersnede ten opzichte van de normale bevalling die door de kraamvrouwen worden gemeld, zijn:
- De afwezigheid van pijn bij de geboorte van de baby;
- Snelheid waarmee de procedure wordt uitgevoerd;
- Mogelijkheid om de geboortedatum van de baby te kiezen en de procedure op de meest gemakkelijke manier te plannen;
- Minder kans op het ontwikkelen van problemen met de urinewegen;
- Verminderd risico op hypoxie (zuurstoftekort) voor de baby
De implicaties van deze veranderingen zijn aanzienlijk. Procedures zoals
vaginale bevallingen in stuitligging, die tien jaar geleden gebruikelijk waren,
ze worden tegenwoordig zelden beoefend, omdat een keizersnede in deze gevallen als veiliger wordt beschouwd.
Bovendien, in tegenstelling tot de oude richtlijnen die verloskundigen kregen, tegenwoordig is bekend dat het voor een zwangere vrouw mogelijk is om een normale bevalling te proberen, zelfs na een keizersnede.
In ontwikkelde landen is geplande of "electieve" keizersnede buitengewoon veilig. Maar het risico voor de moeder is nog steeds iets hoger dan bij vaginale bevalling. De meest voorkomende complicaties van een keizersnede zijn:
- Infecties in de baarmoeder;
- Problemen die verband houden met anesthesie, zoals allergie;
- Ontwikkeling van bloedstolsels;
- Post-partumbloeding;
- Ontwikkeling van endometriose.
Herstel en postoperatieve zorg
Zorg met de postoperatieve periode van een keizersnede is vergelijkbaar met die van andere grote operaties. Het is normaal dat de kraamvrouw 2 tot 4 dagen in de post-keizersnede blijft. De totale hersteltijd na een operatie varieert van vrouw tot vrouw, maar het gemiddelde is 6 weken.
Het is erg belangrijk dat vooral de beschermingsperiode - dat wil zeggen de onmiddellijke 40 dagen na de bevalling - door de kraamvrouw wordt gerespecteerd. Tijdens deze dagen is het af te raden om bijvoorbeeld seks te hebben of te sporten.
Daarnaast is het erg belangrijk dat de moeder het kan rust zo lang mogelijk, aangezien de zorg voor de pasgeborene en de aanpassingsperiode behoorlijk inspannend kunnen zijn.
Andere tips voor een volledig en gezond herstel zijn:
- Zoek een uitgebalanceerd en voedzaam dieet;
- Elke dag baden;
- Gebruik geen tampons tot toestemming van de arts;
- Til geen gewicht op dat groter is dan dat van de baby;
- Loop minstens een beetje dagelijks door het huis;
- Neem pijnstillers toegestaan door de verloskundige voor de post-keizersnede;
- Neem contact op met uw arts als u denkt dat er iets mis is.
