Even ontspannen? Bekijk de 10 leuke verhalen die onze lezers hebben gestuurd om vanmiddag lekker te lachen!
Mijn man was naar beneden om de schoenen van onze 3-jarige zoon te strikken. Toen merkte ik dat Ben naar het hoofd van zijn vader keek. Ben raakte zachtjes het gebied aan waar zijn haar dunner werd en zei met een bezorgde stem:
Papa, je hebt een gat in je hoofd. Dat doet pijn?
Na een korte stilte hoorde ik mijn man mompelen:
- Fysiek niet.
- LAURIE GERHARDSTEIN
Mijn naam is ongebruikelijk maar er was nog een Epaminondas in de stad, ook een advocaat. Hij was net iets ouder dan ik, maar veel mensen waren in de war. Toen mijn lieve collega ziek werd en stierf, ging ik naar zijn kielzog. In de rij om hem hulde te brengen, ontmoette ik Seu Geraldo, een taxichauffeur. Toen hij zich omdraaide, groetten we elkaar en zei hij:
- Dokter, ik kwam afscheid van u nemen.
- EPAMINONDAS NOGUEIRA
Ik zou 40 worden en ik besloot te vieren dat ik een oude droom van het beoefenen van skydiven realiseerde. Voor de sprong brachten mijn moeder en ik de dag door op een feestje op het plein, waar we twee van mijn neven en nichten tegenkwamen. Ze vroegen naar mijn naderende verjaardag, en toen ik ze vertelde over de 3.000 meter hoge sprong, merkte ik dat ze geïntrigeerd waren. Ten slotte merkte een van hen op:
- Waarom opereer je je borsten niet zoals iedereen?
- BARBARA BIANCO
Op een dag moest ik in huis slapen van de heer waar ik om geef, want de jongen die hem 's nachts gezelschap hield, was vrij. De volgende ochtend, toen we over straat liepen, haalde hij tien reais uit zijn zak en zei:
- Dit komt omdat je met mij naar bed bent geweest.
Toen ik twee peuken achter elkaar met verbazing naar ons zag kijken, probeerde ik de situatie te verzachten door te zeggen dat het niet nodig was, dat hun dochter me later zou betalen.
Maar hij vervolgde:
- Neem het, want je sliep met mij, niet met mijn dochter.
- VANILDA DE BARROS
Mijn vader, 93 jaar oud, hij wilde niets liever dan wat strikt noodzakelijk was. Afgelopen herfst vroeg mijn schoonzus, die hulp wilde bij het kiezen van een geschikt verjaardagscadeau voor hem:
- Wat wil je dit jaar voor je verjaardag?
"Niets," antwoordde hij.
"Wel," grapte ze, "dat is wat we je vorig jaar hebben gegeven."
'Welnu,' antwoordde hij, 'ik gebruik het nog steeds.
- L.M. COUILLARD
Mijn gehoor werd erger en ik eindigde met een dilemma: een boot kopen en er de hele zomer van genieten, of een gehoorapparaat aanschaffen. De keuze lag voor de hand - in ieder geval voor mij. Mijn zussen keurden de boot echter niet goed. Op een dag had ik tijdens de lunch moeite het gesprek bij te houden. Ten slotte benaderde ik een van mijn zussen en vroeg wat ze zeiden.
'Dat je je boot had moeten meebrengen,' antwoordde ze.
- BETTY JO HENDRICK
Als universiteitsprofessor Ik gaf overdag les en deed 's avonds onderzoek. Ik eindigde bijna altijd rond negen uur met werken om me te wijden aan Warcraft, een strategiespel dat ik tegen een online team speelde. Op een avond werkte ik samen met een ervaren strateeg. Met hem aan het hoofd, verpletterden onze troepen de ene tegenstander na de andere en na zes wedstrijden waren we ongeslagen. Plots vertelde mijn onverschrokken leider me dat zijn moeder wilde dat hij ging slapen.
- Hoe oud ben je? - Ik typte.
'Twaalf,' antwoordde hij. - Ben jij dat?
Ik voelde mijn gezicht blozen en antwoordde:
- Acht.
- TODD SAYRE, Ph.D.
Als atletiektrainer op een middelbare school noteerde ik de resultaten van elke toets en maakte ik kopieën voor alle voorbereiders. Omdat ons magazijn geen elektriciteit heeft, moest ik een stencilmachine gebruiken. Een atleet van het eerstejaars team bood aan om te helpen, en ik liet haar zien aan welke kant het glanzende deel van het carbonpapier moest worden aangebracht, zodat het beeld op het volgende vel kon worden overgebracht.
- Wat hebben ze nodig om uit te vinden? Riep ze verbaasd uit. - Binnenkort hebben we geen kopieermachines meer nodig.
- BARBARA LOOMIS
Ik zat daar, op kantoor, wachtend op mijn nieuwe dokter om het omvangrijke dossier met mijn lange geschiedenis te onderzoeken. Na het lezen van de 17 pagina's, keek hij naar me op:
- Je ziet er live beter uit dan op papier.
- CAROLYN BLANKENSHIP
De meeste van mijn studenten de middelbare school heeft meer kennis van computers dan ik. Dus ik was verrast om een student te vinden die haar laatste werk op een elektrische typemachine schreef. Nostalgisch merkte ik op:
- Toen ik op school zat, was mijn machine niet eens elektrisch.
Ze keek me verbaasd aan en vroeg:
- Bedoel je dat de batterij werkte?
