Wat was uw televisieprogramma tijdens de pandemie?
Ik had er meerdere.
De enige soap die ik zag was opgeschort, dus ik moest genoegen nemen met de vervangende soap, opgenomen in 2011.
Het voelde alsof ik naar een schema uit het stenen tijdperk keek.
Slechte overgangen, slapstick-humor.
Het was beter om naar Senate TV te kijken.
Ik huilde tenminste toen ik echte dingen zag.
Daarna heb ik een tijdje naar Canal OFF gekeken.
Ik hou van Canal OFF omdat het een parallelle wereld is waar alleen mensen genezen, gebruind en met een perfecte glimlach zijn.
Sporten tot in de puntjes.
Het is kortom de perfecte wereld.
Als je een "vakantie met je ex" had op Canal OFF, dan zou het met stellen zijn die aan het snowboarden zijn.
Er is geen dik meisje dat aan paaldansen doet.
Toen begon ik Tract Done te zien.
Alle afleveringen.
Ik begon te beoordelen wat ik waardevol vond en wat ik dacht dat zo-en-zo was.
Stenen mok uit de Maya-beschaving?
Mijn God, waarom duizend dollar betalen?
Ik wed met het programma.
- Ik denk dat ze 50 dollar betalen.
Ik werd er zo goed in dat ik bij de kiosk op chocolade reikte.
Binnenkort ben ik zo goed in onderhandelen dat ik Globo-koekje gratis krijg.
En de toastmaat.
Ik begon te intercaleren met Mortal Kilo's.
Mortal Kilos is een klassieker in abonnementsprogrammering.
Er is geen wezen dat niet naar Mortal Kilos kijkt en niet houdt van en bang is voor de beroemde Dr. "Now".
Ik kijk naar het programma terwijl ik een wafelkoekje eet.
Ik ben bang dat hij me op een verborgen camera bekijkt.
En uit het niets verschijnen en zeggen dat WAFEL GEEN DEEL IS VAN JE DIEET.
Na het Mortal Kilos-tijdperk kwam natuurlijk het programma dat iedereen bekeek.
Het luchthavenprogramma.
Ah, ik weet dat je het op een bepaald moment tijdens je pandemie hebt gezien.
Het is een mengeling van plezier om de persoon te zien die wordt ontmaskerd, de vloeistof die blauw wordt en medelijden met de mensen die naar de gevangenis gaan.
De luchthaven was een genoegen dat de Braziliaanse programmering ons bood.
Slecht Engels, het goede humeur van sommige agenten.
Het is sap uit Brazilië.
Ik heb het gevoel dat ik deel uitmaak van het politieteam.
En nu zitten we in het laatste schema, dat is beschaamd om te zeggen.
De boerderij.
Dat is wat er over is.
Einde van de pandemie we zijn al ziek van alles, ook tv kijken.
Ik denk dat ik weer Candy Crush ga spelen.
Marina EstevãoAfgestudeerd in Journalistiek aan PUC-RJ, is haar passie om te schrijven over wat ze leeft, wat ze ziet en wat ze voelt. Elk verhaal heeft immers meerdere kanten, wat verandert, is de manier om het te vertellen - altijd in een goed humeur.
