Therapeutische aanraking: de kracht in uw handen

Elke twee of drie maanden, Thyago Ohana loopt door de drukke straten van Wenen met een grote glimlach en een bordje met de tekst "Gratis knuffels".

De 33-jarige Braziliaan, die werkzaam is bij de internationale handel op de Indiase ambassade in Wenen, kiest voor een populaire locatie als de historische winkelstraat Kaerntner Strasse. Daar opent hij zijn armen voor iedereen die de menselijke aanraking wil ervaren, in de vorm van een warme knuffel.

Hij doet dit omdat in 2012, toen hij zich erg gestrest en angstig voelde tijdens een bezoek aan Parijs, een vreemdeling hem een gratis knuffel gaf. Hij vergat nooit hoe de knuffel hem met onverwachte rust en vreugde vervulde.

Voor degenen die het aanbod accepteren, maakt de ontvangen knuffel hen aan het lachen en glimlachen. Soms doet ze meer, zoals in het geval van de oudere vrouw in een groep toeristen die stopte om hem te observeren. De groep ging verder, maar ze vroeg:

- Mag ik een knuffel?

- Het is duidelijk! Antwoordde Thyago, die zijn armen om haar heen sloeg.

Toen ze uit elkaar gingen, bleef ze de jongen bij de schouders vasthouden en keek hem in de ogen.

'Dankjewel,' zei ze. - Ik kan me niet herinneren de laatste keer dat ik zo werd omhelsd.

Het is een herinnering die Thyago nog steeds raakt. “Het was een heel sterk moment van menselijke connectie. Daarom blijf ik dit doen. "

De kracht van aanraking

Van de vijf zintuigen van de mens is aanraking wat we geneigd zijn minder te waarderen en wat we het meest zouden missen. "Een kind kan blind of doof geboren worden en zonder problemen groeien, zonder cognitieve stoornissen", zegt de Amerikaanse neurowetenschapper David J. Linden. "Maar als de baby de liefdevolle sociale aanraking gedurende de eerste twee levensjaren wordt onthouden, zullen er allerlei rampen gebeuren." Dr. Linden is de auteur van het boek Touch: The Sciencevan de hand, harten geest (Tact: de wetenschap van de hand, het hart en de geest).

Linden haalt de vreselijke ervaring aan van sommige jonge kinderen die geen liefdevolle aanraking meer hadden in Roemeense weeshuizen in de jaren 80 en 90. Hij legt uit dat, naast psychologische en intellectuele problemen, hun immuunsysteem en spijsverteringssysteem zich niet goed hebben ontwikkeld.

Huidig onderzoek moedigt het aaien van premature baby's aan en het regelmatig vasthouden ervan, zelfs als dit door speciale openingen in couveuses gaat. Dit is ook de reden waarom lessen in massagetechnieken voor baby's over de hele wereld fervente aanhangers hebben.

Elsie Peña Tretvik, uit Molde, Noorwegen, zocht deze lessen omdat ze wilde kalmeren en met haar dochter wilde omgaan. De kleine Maya had veel koliek. Elsie, geboren en getogen in Costa Rica, bezocht haar vaderland toen Maya 3 maanden oud was. Maar elke nacht bracht de dochter tot wel drie uur non-stop door met huilen.

Een van haar oude vrienden, Paola Rodríguez, was voorzitter van de International Association of Child Massage, die een vestiging heeft in Costa Rica. Toen Elsie contact met hem opnam voor hulp, stelde ze voor dat hij een van de cursussen van de organisatie zou volgen. De koers veranderde Elsie's leven. "Behalve dat ik Maya hielp te ontspannen en koliek te verlichten, leerde ik haar emotionele signalen te lezen, en mijn zelfvertrouwen als moeder is toegenomen."

De wetenschap probeert uit te leggen

Pas in recentere jaren is de wetenschap begonnen het buitengewoon complexe systeem van zenuwen, sensoren en receptoren te begrijpen die de huid en de hersenen verbinden met de omgeving en andere mensen. Linden zegt dat "er nog veel is dat we niet weten over de verschillende tastsensaties". We weten echter dat "er aparte sensoren zijn voor textuur, trillingen, druk en jeuk", zegt hij.

Een van de meest vooraanstaande tastonderzoekers ter wereld is Dr. Håkan Olausson, hoogleraar Klinische Neurowetenschappen aan de Universiteit van Linköping, Zweden. Hij maakte deel uit van het team dat afferente C-vezels ontdekte, speciale aanrakingsvezels die verantwoordelijk zijn voor het registreren en overbrengen van de emotionele betekenis van aanraking en streling. Deze zenuwen reageren heel goed bij aanraking bij ongeveer 32 ° C - de temperatuur van de menselijke hand. "Ze zijn vooral gevoelig voor de liefkozingen van anderen, maar ze reageren ook op vele soorten aanraking, zoals druk op de huid", zegt Dr. Olausson.

Als ze niet goed werken, kunnen tactiele C-vezels het moeilijk maken om emotioneel contact te maken met andere mensen. Uit onderzoek dat vorig jaar werd uitgevoerd door neurowetenschapper Francis McGlone aan de Liverpool John Moores University in Engeland, bleek dat kinderen met het autismespectrum mogelijk anders functioneren dan tactiele C-vezels en de zachte aanraking van iemand anders onaangenaam vinden.

Naarmate we ouder worden, wordt de aanraking minder gevoelig, maar Dr. Olausson en een ander team van onderzoekers ontdekten dat het plezier van de aanraking blijft en zelfs toeneemt met de leeftijd.

De ouderen zijn misschien het meest verstoken van hem. Linden merkt op dat het onderzoek de voordelen van massage en andere vormen van sociale aanraking voor ouderen duidelijk maakt. Maar dit is nog niet wijd verbreid naar verpleeghuizen en andere gezondheidsdiensten voor ouderen.

Zie andere ideeën voor een betere kwaliteit van leven voor ouderen.

Opluchting voor de zieken

Dr. Manuel Arroyo-Morales is hoogleraar fysiotherapie aan de Universiteit van Granada, in Spanje, waar onderzoekers "het effect van handen op het menselijk lichaam" bestuderen. Hij en zijn team zijn geïnteresseerd in de impact van massagetherapie op kankerpatiënten. Ze hebben al ontdekt dat het een deel van de pijn en vermoeidheid vermindert, het immuunsysteem versterkt en angst vermindert.

Een belangrijke bevinding was dat sommige resultaten afhangen van de houding van de patiënt ten opzichte van aanraking en van de relatie tussen therapeut en patiënt. Het specifieke type massage en de "consensuele aanrakingsrelatie" zijn degenen die de grootste voordelen opleveren, zegt Dr. Arroyo-Morales.

Joannie McCutcheon, 65, weet dit uit ervaring. In 2005 woonde ze in Amsterdam en werkte ze als computerspecialist bij een multinational. Toen kreeg hij de diagnose twee hersentumoren. De ene was een goedaardig meningeoom, de andere een agressiever oligodendroglioom. Ze noemde ze Melanie en Ollie. “Ze maakten deel uit van mij; Ik moest ze accepteren. "

Joannie heeft een operatie ondergaan om een deel van Ollie te verwijderen (het andere deel was onbruikbaar), wat meestal binnen een paar jaar doodt. Gescheiden van haar man en met volwassen kinderen, keerde ze in 2007 terug naar Schotland. In 2015 meldde ze zich als vrijwilliger bij het Iris Cancer Partnership, een organisatie die kankerpatiënten gratis massages door getrainde therapeuten aanbiedt. Joannie past haar computervaardigheden toe op het Irisbord en krijgt als patiënt elke drie weken een massage van Angela Secretan.

“Ik kan uitgeput en met hoofdpijn aankomen. Ze masseert mijn hoofd of rug en doet reflexologie aan mijn voeten. Het lijkt erop dat ze instinctief weet wat ik nodig heb, en samen beslissen we wat op dat moment het beste voor mij is. Het is altijd geweldig, en ik ga weg met het gevoel dat alles weer in orde is. "

Emotionele band

Naast het ondersteunen van het leven, kan de emotionele gehechtheid van aanraaktherapie ook een diepgaand en ontroerend effect hebben aan het levenseinde. Simon Robey weet dit heel goed. Hij is coördinator complementaire therapieën en interim hoofd ondersteunende zorg in het St. Joseph's verpleeghuis in Londen. Als onderdeel van de behandeling biedt de entiteit een verscheidenheid aan aanraaktherapieën aan. Niet alleen voor stervende patiënten, maar ook voor familieleden en dierbaren, allemaal onder het gewicht van enorme stress.

Simon Robey beschrijft de ervaring van een jonge vrouw van begin dertig, slechts enkele uren verwijderd van de dood. De familie hielp hem en bleef dag en nacht bij hem, maar de therapeut zorgde voor extra ondersteuning met massages op handen, benen en voeten. 'Ze verloor en kwam weer bij bewustzijn, maar we merkten allemaal dat ze veel meer ontspannen was en echt reageerde op die zintuiglijke aanrakingen. Voor het gezin was het erg geruststellend om te zien dat het hielp om hun laatste uren van hun leven comfortabeler te maken. "

Ontdek hoe geluiden ook voor gezondheid zorgen.

Dagelijkse beltonen

En hoe kunnen we in het dagelijks leven meer liefdevolle aanrakingen krijgen terwijl we sterk en gezond zijn? Voor sommigen is het antwoord de "gezellige feestjes": niet-seksuele evenementen van drie uur of meer waarvan de deelnemers het alleen maar gezellig krijgen.

De Irish Salon of Snuggle vindt plaats op de derde zondag van de maand in Dublin, Ierland. Wendy Stephens, 33, hoorde van een vriend over hem. Ze was vrijgezel en woonde in de buurt van Dublin, ze was zenuwachtig en dacht dat ze zich misschien geneerde. Maar hij heeft uiteindelijk een mooie ervaring gehad en sindsdien is hij niet meer verdwenen. Slaap en eetlust zijn verbeterd, gevoelens van eenzaamheid zijn afgenomen en vandaag accepteert ze zichzelf beter.

Neurowetenschapper David J. Linden zegt dat, binnen culturele regels en ideeën, "het maximaliseren van de aanraking in het leven een goede zaak is". Dit kan met therapeutische massages, handen vasthouden, een hond aaien, naar de kapper gaan, kinderen, partners en zelfs vreemden knuffelen. 'Als we elkaar te pakken krijgen,' zei Linden tegen de AARP Magazine, "We mobiliseren diepgaande associaties tussen aanraking en emotie die aan het begin van het leven werden gewekt."