Heb je je ooit afgevraagd wat de voordelen zijn van over het hoofd worden gezien?
Waarschijnlijk niet, want je bent het vergeten.
Maar in feite zijn er veel.
Vergeten worden is geweldig.
Het maakt ruimte voor nieuwe vriendschappen en versterkt oude.
Bijvoorbeeld als iemand je een verhaal vertelt
Een sterke franje
Een adem
Zo'n roddel
Jij luistert,
Absorberend,
En .. vergeet het maar!
Als de persoon vraagt: "Heb ik je het verhaal van zus-en-zo verteld?"
En als je het je niet meer herinnert, is het oprecht om te zeggen: "Ik herinner het me niet".
En dan zal de persoon het je de eerste keer vertellen met dezelfde sprankeling in zijn ogen.
En u zult waarschijnlijk ook met dezelfde aandacht luisteren als de eerste keer.
De samenleving waardeert het vergeten niet.
In quarantaine kunnen ze je 54 keer hetzelfde verhaal vertellen en vergeet je altijd een klein detail dat het verschil maakt.
Wat iedereen het liefst wil, is op dat moment kunnen praten.
Niets is dus geschikter dan bevriend zijn met een vergeten persoon.
De vergeten persoon weet niet meer wat hij gisteren heeft gegeten, dus hij zal waarschijnlijk heel lekker koken.
Elke dag is immers een andere dag.
De vergetenen leven dag voor dag.
Als je niet weet hoe je moet koken, bestel je een erg lekkere pizza.
De vergeten oordeelt niet omdat hij al goed is beoordeeld.
Hij luistert keer op keer naar hetzelfde nummer.
Hij vindt het niet erg om steeds dezelfde film te kijken.
Omdat het je altijd op een andere manier zal raken.
Of hij zal die regel van dat opmerkelijke personage willen onthouden (maar dat is hij vergeten).
Je vergeten vriend herinnert zich vaak niet wat je tegen hem hebt gezegd of wat je hem hebt laten zien, maar hij is dol op je.
Zoek in afzondering niet naar verliefdheid, maar zoek naar je vergeten vriend.
Vertel hem een sensationeel verhaal.
Vermaak hem.
Maar vraag hem dan naar feiten over het verhaal en kijk hoe hij er nieuwsgierig naar wordt.
Ah, er zijn veel voordelen.
Heb ik erover gesproken?
Marina EstevãoAfgestudeerd in Journalistiek aan PUC-RJ, is haar passie om te schrijven over wat ze leeft, wat ze ziet en wat ze voelt. Elk verhaal heeft immers meerdere kanten, wat verandert, is de manier om het te vertellen - altijd in een goed humeur.
